مش من حقى

هو فعلا مش من حقى انى افكر او اتكلم او اخد قرار فى حياتى وكأن حياتى

 بقت سجين أحلامى سجينة طموحاتى سجينة 

مشكلتى السينما المصرية أبدعت فى وصفها

وعرضها الا انى حالتى مختلفة شويتين السينما كانت بتجيبلنا شخصية الابن 

الضعيف المستكين اللى مبيقدرش ياخد قرار واحد فى حياته

 والاسرة هى اللى بتختارله كل حاجه انما انا لا انا مش ضعيف 

او مستكين او خايف 

ممكن والدك او والدتك يحبوك ويميزوك عن كل اخواتك

 وتبقى شايف الاختلاف فى المعاملة ده بصورة واضحة جدا لدرجة

انك تحاول تلفت نظر والدك ووالدك ان ده غلط وان ده

 هيكره اخواتك فيك مش بس كدا ده انت كمان تحاول تعمل حاجات

غلط علشان والدك ووالدتك يشفوك شخص عادى

 فيبدا يساوى بينك وبين اخواتك 

ولكن ده بردوا مبيحصلش لدرجة انك تزهق وتمارس حياتك بشكل طبيعى

 انا عمرى ما حد قالى ده عيب او ده غلط  وكانت 

سلوكياتى من صغرى والحمد لله راقية لوحدها

وكأنها فطرتى اللى ربنا خلقنى عليها وطول عمرى

 بعاملهم بذوق وكويس معاهم وعمرى ما دايقتهم او عصيتلهم امر 

وبصراحه عاملولى حاجات كتير وميزونى فى حاجات كتييير

وانا كنت عارف ان ثمن التمييز ده هادفعه غالى جدا هادفعه 

من استلاليتى ومن كرامتى ومن حريتى هادفعه من شخصيتى

 اللى بسببهم هتكون ضعيفه والحمد لله ادركت ده بدرى وشخصيتى 

كونتها بعيد عنهم وتجنبت انى ادايقهم 

بس كان لازم يجىء الوقت اللى هتحصل فيه مواجهه

 كنت لازم اواجههم واغيرلهم فكرتهم دى لازم اعرفهم ان انا ليا حياتى

 وطريقه تفكيرى ليا شخصيتى وكيانى

واللى مش هاسمح لحد انه يتجرأ عليه أى كان كنت لازم هاتصادم معاهم

ومع أفكارهم ومع نظرتهم لياوكنت لازم اعرفهم انى انا شخص مختلف تماما 

عارف انى لازم اكون كويس معاهم واعاملهم كويس

 بس زى ما كلنا عارفين ان كل شىء بحدود ويا اما اواجهه او هافضل ذليل واسير 

تحكمهم ده طول عمرى